آنچه باید درباره پارکور بدانید؟
شاید برخی افراد این تفکر را نسبت به پارکور داشته باشند که این بازی و یا ورزش، مجموعه ای از پریدن های بی پایه و اساس است، اما در جواب این تفکر باید بگوییم که حرکاتی که در پارکور انجام می شود کاملا هدفمند هستند، در ادامه با ما همراه باشید تا با این ورزش نوین بیشتر آشنا شوید.
تاریخچه پارکور؛
این که بشر از ابتدا با زندگی در طبیعت مجبور به شکار کردن بوده است و دائما در حال فرار از شکار نشدن، یک سری حرکاتی را انجام می داده است، اما اینکه چگونه این حرکات سامان گرفتند و نام خاص پارکور را به خود اختصاص دادند، به زمان وقوع جنگ ویتنام بر می گردد، که سربازی در فکر یافتن راهی راحت برای تعقیب و گریز بود، تا سرانجام پسر وی با همراهی دوستانش در حوالی شهر پاریس، توانستند مجموعه ای از حرکات سامان یافته را با اقتباس از چند ورزش دیگر مانند ژیمناستیک، کنار هم قرار دهند و نام پارکور را برای آن انتخاب کنند، اولین هدف آن ها در این ورزش یاری رساندن به افرادی بود که در خطر بودند.
تاریخچه ورود پارکور به ایران
نخستین باری که پارکور به کشور ایران راه پیدا کرد در سال 2003 میلادی بود، و تنها دو نفر با نام امیرحسین ایمانی، و کوشا فتحی نژاد بودند که این ورزش را به صورت حرفه ای دنبال می کردند، یک سال پس از آن بود که با پخش فیلم های کوتاه مستند، سعی بر معرفی کردن این ورزش در کل دنیا داشتند، بعد از آن بود که در سال 2004 امیر حسین ایمانی تصمیم گرفت برای بالا برد تجربه خود در رشته پارکور به لندن سفر کند، چندی بعد پارکور با پشتیبانی رسانه ها، خبرگزاری ها و نمایشگاه های مختلف در ایران نیز شناخته شد و طرفداران خاص خود را پیدا کرد.
پارکور چیست؟
مجموعه ای از حرکات برای سریع تر رسیدن به مقصد که توسط یک تراسور حرفه ای انجام می شود را پارکور گویند، یک تراسور حرفه ای بیش از اینکه به سرعت فکر کند به دنبال راهی است تا به صورت مستقیم و روان و با انجام حرکاتی که انرژی کمتری را صرف کند به مقصد برسد که این حرکات عبارت اند از، پریدن، خزیدن، دویدن، بالا رفتن و… یک تراسور موفق مسیری را انتخاب می کند تا در طی کردن آن مسیر با مشکلی روبرو نشود و دچار آسیب دیدگی نشود.
گاهی پارکور با بدل کاری، رقص و حرکات آکروباتیک اشتباه گرفته می شود، و یا اینکه برخی پارکور را یک سری پرش های مضحک و بی معنا می دانند، در صورتی که حرکات پارکور از پیش تعیین شده است.، و دارای فلسفه مخصوص به خود می باشد.
پارکور یک رشته ورزشی رقابتی نیست که در آن افراد برای کسب مقام، جلب توجه تماشاگران و یا از نظر جنبه مالی به آن نگاه کنند، بلکه تراسور ها در کنار یکدیگر و برای پرورش خودشان حرکات پارکور را انجام می دهند.
پارکور علاوه بر اینکه یک رشته ورزشی و یا هنری می باشد، یک سبک از زندگی نیز محسوب می شود، در پارکور افراد از تک تک توانایی های خود آگاه می شوند، به مبارزه علیه خود می پردازند، و روح و جسم خود را پرورش می دهند.
تأثیری که پارکور بر روحیه تراسور ها می گذارد در زندگی روزانه بسیار کارآمد می باشد، چرا که آنها هر زمانی که در زندگی شخصی و یا اجتماعی با مشکلی روبرو می شوند همانگونه که در پارکور آموخته اند سریع و کارا، با در نظر گرفتن بهترین گزینه ها وضعیت های دشوار و موانع مختلف را پشت سر می گذارند.
همانگونه که گفتیم پارکور فقط جنبه تسلط بر جسم را ندارد و از نظر روحی بسیار تاثیرگذار می باشد، از مهم ترین این تاثیرات روحی غلبه افراد بر ترس است، چرا که یک پارکور کار حرفه ای به راحتی می تواند بر روح خود چیره شود و خیلی از احساسات درونی را تحت کنترل خود دربیاورد.
از تفاوت میان دو آزاد و پارکور بدانید؛
شاید این دو ورزش نام برده برای برخی قابل تشخیص نباشد، اما باید بگوییم که با وجود شباهت های زیادی که بین آن ها وجود دارد، هر کدام رشته ورزشی مستقلی هستند. در دو آزاد حرکاتی انجام می شود تا جذابیت مسابقه را بیشتر کنند و خلاقیت دونده را نشان دهند اما در پارکور اینگونه نیست و تراسور باید رسیدن سریع و روان با آسان ترین حرکات را میسر کند. دوندگان آزاد هدفشان تسلط بر موانع پیش رو نیست در صورتی که تراسور ها سعی دارند به بهترین نحو از موانع عبور کنند.
تجهیزات لازم برای انجام پارکور
پارکور کارها معمولا وسایل خاصی را برای انجام این ورزش لازم ندارند، و داشتن لباس های ورزشی سبک و راحت برای آنها کافی ست. اما پر واضح است که داشتن کفش ورزشی سبک با داشتن چسبندگی بالا برای یک تراسور به عنوان مهمترین ابزار محسوب می شود، برخی از ورزشکاران این رشته از مچ بند استفاده می کنند، تا از بروز هر گونه شکستگی، در رفتگی و مشکل دیگری جلوگیری کنند، گاهی پیشنهاد می شود از دستکش هایی نازک ورزشی نیز استفاده کنند تا آسیبی به کف دست وارد نشود.
محل تمرین تراسور ها
تا به حال محل خاصی برای انجام این ورزش اختصاص نیافته است، گرچه تلاش های بسیاری در این رابطه شده است. تراسور ها معمولا در پارک ها، سالن های ورزشی، سازه ها، ساختمان های نیمه کار اقدام به تمرین می کنند، که مشکلات زیادی را به وجود آورده است مانند : تجاوز به حریم شخصی، تخریب اموال عمومی، تمرین در مکان های نا مناسب و…
کلام پایانی
این ورزش مهیج که نام دیگر آن شهر نوردی می باشد در تعامل با محیط اطراف انجام می شود، همین امر سبب آگاه شدن فرد به توانایی های جسمی مختلف خویش می شود، و در پی آن غلبه بر انواع مشکلات و فراز و نشیب های زندگی، و احساسات منفی درونی را برای یک تراسور به ارمغان می آورد.
شاد و تندرست باشید.
دیدگاه شما