از ورزش تکواندو بیشتر بدانید

خاستگاه این هنر ورزشی که نوعی دفاع شخصی هم به حساب می آید کشور کره می باشد. تکواندو که ورزش ملی کشور کره است،امروزه در کل دنیا میان ورزش های رزمی دیگر محبوبیت بیشتری را دارا می باشد.برای آشنایی بیشتر با این ورزش و یا بهتر است بگوییم هنر رزمی تا انتها ما را همراهی کنید.در اصل تکواندو به معنای سبک و سیاق تخریب و نابود کردن اجسام با دست و پا می باشد.

در قدیم که هیچ سلاحی مانند اسلحه ،چاقو و یا هر نوع دیگری وجود نداشت بشر برای دفاع کردن از خود در مقابل وحوش و یا در زمان حمله ی قبیله ای به قبیله دیگر ،از انواع حرکات دست و پا و انواع ضربه ها استفاده می کرد،این روش که در بین مردم متدوال شده بود به همین صورت ادامه یافت، حتی دراین زمان هم که انواع سلاح های جنگی پیشرفته وجود دارد ،گاهی برای مبارزه و دفاع از بدن و دستان خالی استفاده می کنند،شاید برای زنده نگه داشتن رسومات و شاید هم برای لذتی که در آن وجود دارد، در هر صورت تکواندو همچنان در بین بسیاری از مردم محبوبیت دارد.

چگونگی ثبت ورزش تکواندو

جنگ همیشه بد بوده است و ضرر و زیان های غیر قابل جبرانی به مردمان مناطق جنگ زده وارد می کند،اما در رابطه با هنر رزمی تکواندو باید بگوییم که استثنایی هم وجود دارد،آن هم این است که این هنر قبیله ای که فقط در کره شناخته شده بود با انواع رشته های ورزشی چینی و حتی ژاپنی  نظیر کاراته ،کندو، و جدو ادغام شد و نام (تانگ سو دو) و (کونگ سو دو) را به خود گرفت.

در سال 1955 بود که ژنرالی با نام چوی هونگ هی وارد عمل شد،تا این هنر رزمی مختص کره ای ها را به طور رسمی  ثبت کند،و نام تکواندو را برای آن برگزیند،تلاش های این ژنرال بزرگ برای ورزش تکواندو را نمی شود نادیده گرفت،11 سال پس از ثبت این ورزش بود که فدراسیون بین المللی تکواندو پایه گذاری شد،در سال 1973 بود که با پشتیبانی مردان بزرگ کره ،فدراسیون جهانی تکواندو هم تشکیل شد.

تکواندو در ایران

درست است که تکواندو ورزش باستانی کشور کره به حساب می آید اما در ایران قدمت چندانی ندارد،واضح تر بگوییم که تقریبا نیم قرن از ورود تکواندو به ایران می گذرد. در سال 1349 بود که آموزش این هنر رزمی با حدود 75 هنرجو آغاز شد، در چند سال اول ورود به ایران به رسمیت شناخته نشده بود و فدراسیون ورزش های رزمی بر آن نظارت داشت، در سال 1352 که این ورزش هم در ایران ثبت شد و دارای فدراسیون شد ریاست این فدراسیون را سرهنگ سرشار بر عهده داشت، که پس از آموزش دیدن شرکت کنندگان اولین رقابت رسمی در ایران در سال 1357 با نام قهرمانی کشور برگزار شد.

از سال 1974 مسابقات قهرمانی آسیا اقیانوسیه شروع شد،که کشور ما در سال 1978 موفق به شرکت در آن رقابت ها شد،که ورزشکاران ما در آن رقابت ها موفق به کسب دو مدال نقره . پنج مدال برنز شدند،و همچنین جایگاه سوم را هم از آن خود کردند.اما اولین حضور بین المللی تکواندو ایران در مسابقات قهرمانی جهان در سئول در سال 1975 برگزار شد،که در آن مسابقه حسین بدیع زاده یک مدال برنز برای ایران به ارمغان آورد.

ورزشکاران حرفه ای رشته تکواندوهمواره  در تمام عرصه ها نظیر ،مسابقات قهرمانی جهان،مسابقات آسیایی و مسابقات المپیک افتخار آفرینی هایی برای ایران عزیز داشته اند که این رشته ورزشی را به یکی از رشته های با اهمیت و محبوب کشورمان تبدیل کرده اند به طوری که از سال 1999 تا به حالا ایران مقام دوم جهان و آسیا را به خود اختصاص داده است.

بی شک همواره نام هادی ساعی این ورزشکار حرفه ای در کنار تکواندو ایران خواهد بود، چرا که وی مدال های طلایی رنگ بسیاری را برای کشور ایران آورده است.علاوه بر مدال های طلایی که در مسابقات قهرمانی جهان و 4  نشان طلا در مسابقات جام جهانی تکواندو گرفت،نخستین طلای تکواندو ایران در المپیک آتن را نیز کسب کرده است.

کمربند های تکواندو

کمربندهای دریافتی تکواندو کاران به ترتیب زیر است؛

1.کمربند سفید ، 2.کمربند زرد، 3.کمربند سبز، 4.کمربند آبی، 5.کمربند قرمز، 6.کمربند مشکی.

فلسفه ترتیب رنگبندی کمربند ها بدین گونه است؛

رنگ سفید همواره نشانگر پاکی و آرامش و صلح می باشد،رنگ سفید به عنوان دانه به حساب می آید،رنگ بعدی که زرد می باشد به عنوان خاک است که دانه سفید را بارور می کند،پس از آن رنگ سبز است نشان دهنده جوانه زدن می باشد،رنگ بعد کمربندها آبی می باشد ،که به آبی اطلاق می شود که به دانه جوانه زده می دهند،رنگ قرمز نشان دهنده گلی است که می شکفد،و نهایتا رنگ مشکی کمربند است که به عنوان میوه آن گل است که درون هر دانه وجود دارد.

حضور داور در بازی

تعداد داوران در بازی ها چهار نفر است که سه نفر از آنها در کنار زمین بازی نظاره گر هستند و یک داور وسط دارد که در میان زمین مسابقه را تحت کنترل قرار می دهد، تکواندو در سه دوره ی 2دقیقه ای برگزار می شود،که استراحت ورزشکاران در فاصله زمانی یک دقیقه ایی که بین هر ست است انجام می شود.

داوران حاضر در جلسه تمام تمرکزشان بر روی ضربات شرکت کنندگان است،چرا که ضرباتی که به پشت سر ، پشت گردن، پشت کمر،و از کمر به پایین وارد شود خطای عمد بوده و ضرباتی که به صورت و کنار صورت و از گردن به پایین زده شود شامل امتیاز می شود.

شاید کلمه ((ناک اوت )) به گوشتان آشنا باشد،بله این کلمه در این ورزش استفاده می شود، اگر با یک ضربه پا رقیب از نفس بیافتد و توان ادامه بازی را نداشته باشد داور ناک اوت اعلام می کند.ناک اوت همان ضربه فنی کردن است،که نشان دهنده پیروزی در مسابقه است.

جمع بندی پایانی

در پایان باید به این نکته اشاره کنیم که ورزشکاران این ورزش هجومی بسیار بیشتر از سایر رشته ها ی ورزشی دچار مصدومیت می شوند،چرا که بیشتر ضربه ها با انگشتان پا زده می شوند ، و اعضای بدن بازیکنان مثل ساعد،مچ و انگشتان دست،و همچنین انگشتان پا ، زانو، و ساق دچار آسیب دیدگی می شود.اما شایع ترین آسیبی که به تکواندو کاران وارد می شود کبودی  یا اکیموز می باشد،که تمام این مصدومیت ها بر اثر نداشتن تمرینات مداوم و گرم نشدن بدن است،پس پیشنهاد می شود برای بازی در این رشته از داشتن بدنی منعطف و گرم مطمئن باشید تا همواره از داشتن جسمی سالم لذت ببرید.

شاد و تندرست باشید.