المپیک از اهداف شکل گیری تا مراسمات آن

حتما در رسانه های مختلف از بزرگترین رقابت ورزشی جهان که المپیک نامیده می شود شنیده اید و تصاویری دیده اید، اما در این مقاله از تاریخ پیدایش این گرد همایی و نحوه برگزاری آن خواهیم گفت.

پیدایش المپیک چگونه بود؟

در سال 776 قبل از میلاد بود که در یونان باستان مسابقاتی با جنبه مذهبی برگزار می شد. روایت های زیادی بر پایه افسانه، از این مسابقات وجود دارد که موثق ترین آن ها اینگونه بیان می شود که، زئوس و کرونوس که از خدایان یونان باستان بوده اند، بر سر فرمانروایی با هم جنگیدند و پیروز این جنگ زئوس بود، و جشن المپیک برای رسیدن به این پیروزی برگزار می شد.

از همان سال اول این جشن هر چهار سال یک بار برگزار می شد، که در بین یونانی ها از اهمیت ویژه ای برخوردار بود آن چنان که از المپیک به عنوان یک تاریخ نگار استفاده می کردند که هر المپیاد نشان دهنده گذشت 4 سال می باشد.

این مسابقات در ابتدا تنها شامل ورزش دو بود، اما با گذشت چند سالی ورزش کشتی، بوکس، و پرش نیز وارد المپیک شدند، در اوایل آغاز این مسابقات تنها افرادی که از ثروت و وقت کافی برخوردار بودند و توان انجام تمرین های ورزشی را داشتند در این مسابقات شرکت می کردند.

کم کم این گردهمایی به دلیل ورزیده شدن مردان و جوانان مورد استقبال یونانیان قرار گرفت تا در مواقع لازم توان دفاع از آب و خاک یونان را داشته باشند. به همین دلیل در ابتدا افراد همانند اکنون به عنوان نماینده شهر و یا منطقه ای خاص شرکت نمی کردند، بلکه بیشتر تمرکزشان بر روی فرهنگ یونان بود که  قدرت و ورزیدگی را ارج نهند.

اما تعجب آورترین قسمت برگزار کردن المپیک این بود که شرکت کنندگان مسابقه باید برهنه وارد مسابقه می شدند، از دلایل این شرط برای شرکت در مسابقه می توان به چند مورد اشاره کرد مانند: حضور برهنه در بین مردم بدون هر گونه تحریک جنسی نشان دهنده  کنترل شخص بر خودش است یا  بخشی از مراسم مذهبی بوده است که بر مفهوم گذرا بودن تأکید می کرد یا عقیده به اینکه برهنه بودن قدرت جادویی به آنها در مقابل صدمات می داد و یا اینکه لخت بودن لباس مخصوص افراد از طبقه بالا بود. آن موردی که از همه واضح تر می باشد این است که یونانیان باستان هرگز برهنگی را شرم آور نمی دانستند.

گسترش رشته ها در مسابقات المپیک

المپیک با اضافه شدن دیگر رشته های ورزشی مانند دو، پرش، پرتاب دیسک، پنجگانه باستانی، مشت زنی، کشتی، پانکریشن، اسب دوانی و ارابه رانی، ادامه پیدا کرد، که در حاشیه آن مسابقه های شعر و شاعری،  سخن ‏وری و موسیقی هم قرار گرفتند، در سال 394 بود که امپراتور روم این جشن را کاملا منحل کرد.ویرانی المپیک تا سال 1889 ادامه داشت، تا اینکه «پی‌یر بارون دوکوبرتن» فرانسوی به کمک دوستان خود جلسه ای را تشکیل دادند که در آن جلسه در پی احیای دوباره بازی های المپیک بودند.

در سال 1896 بود که این بازی ها در آتن به طور رسمی آغاز شدند و هر چهار سال یک بار در یک کشور برگزار می شد و تنها سه دوره به دلیل وقوع  جنگ های جهانی برگزار نشد. در اولین دوره های آغاز این المپیاد تنها 15 کشور با 245 شرکت کننده، در آن شرکت می کردند، که امروزه تعداد ورزشکاران و کشور ها به 2400 شرکت کننده از 77 کشور دنیا افزایش یافته است.

هم اکنون 203 کشور عضو المپیاد هستند در حالی که تنها 193 کشور توسط سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده است،مسابقات المپیک این چنین است که ورزش هایی که تحت نظر فدراسیون های بین المللی قرار دارند و فهرست آن در ماده ۶۴ منشور المپیک وجود دارد، برای آن که یک فدراسیون رسمی به المپیک راه پیدا کند باید رای و نظر دو سوم از  اعضای کمیته ملی المپیک را به خود جلب کند.

طبق قوانین موجود در منشور المپیک، هر دوره از مسابقات تابستانی المپیک باید با حداقل 15 ورزش و حداکثر 28ورزش برگزار شود، که 310 مسابقه و 10500 ورزشکار در آن حضور داشته باشند.

وجود برخی از ورزش های نمایشی تنها به دلیل نشان دادن آن به مردم جهان بود، غالبا این ورزش ها به کشور میزبان تعلق داشتند و در مسابقات شرکت داده نمی شدند، و هرگز قهرمان و یا مدال دار از آن ورزش ها انتخاب نمی شد، تا اینکه بدمينتون و تکواندو جزئی از ورزش های رسمی و قهرمانی شدند، و توانستند در المپیک مدال بگیرند.

چگونگی آغاز مسابقات

مراسم المپیک این چنین آغاز می شود که در ابتدا آداب و رسوم سنتی کشور میزبان در سالن المپیا به نمایش گذاشته می شود، در ادامه پرچم کشور میزبان برافراشته می شود و سرود ملی آن کشور خوانده می شود، سپس به ترتیب الفبا (در بیشتر مواقع انگلیسی) نام هر کشور، ورزشکاران کشور های مختلف رژه می روند، پس از انجام رژه، مسئولان و رؤسای مسابقات و رهبر کشور میزبان به سخنرانی می پردازند، بعد از آن سرود المپیک خوانده می شود و پرچم المپیک برافراشته می شود، یک ورزشکار و یک داور قسم یاد می کنند که با صداقت و درستی طبق قوانین بازی و داوری کنند.

در انتهای مراسم افتتاحیه مشعل وارد سالن می شود و بین تمام ورزشکاران دست به دست می شود، و در آخر به یک ورزشکار مطرح از کشور میزبان می رسد تا آن را در جای خود قرار دهد. پس از برگزاری مسابقات و تعیین مدال داران، مراسم اختتامیه برگزار می شود، در این مراسم پرچمداران هر کشور در یک صف وارد می شوند و تمام ورزشکاران در کنار هم،  در یک سطح و در پشت آنها می ایستند تا نشان دهند همه با هم برابراند و از یک ملت هستند.

بعد از آن پرچم کشور یونان، سپس پرچم کشور میزبان و در آخر پرچم کشوری که در المپیک بعدی میزبان خواهد بود، به اهتزاز در می آیند.در آخر رئیس کمیته المپیک سخنرانی می کند و سپس با اجرای سرود المپیک مشعل خاموش می شود و پرچم پایین کشیده می شود و به خارج از سالن انتقال می شود.

همانطور که دیده اید پرچم مخصوص المپیک سفید است بدون داشتن هیچ گونه حاشیه ای، که در داخل آن 5 دایره ای که به هم پیوسته هستند در آن نقش بسته است که نماد 5 قاره موجود در جهان می باشد رنگهای این حلقه ها آبی، زرد، سیاه، سبز و قرمز است. شعار المپیک، برگزاری مسابقات با رعایت صداقت، برابری و دوستی است.در اصل پایه گذاری المپیک برای تعیین برنده و بازنده نبوده است، و تنها برای احیای شعار سریعتر، بالاتر و قویتر بوده است.

کلام پایانی

هدف اصلی برگزاری مسابقات المپیک خوب مبارزه کردن است تا تمام ورزشکاران دنیا بدون در نظر گرفتن نژاد، فرهنگ، ملیت و مذهب در کنار هم به مبارزه بپردازند، و در صفا و صمیمیت پیکار کنند، و بدون هیچ آسیب جسمی مسابقات را ادامه دهند.

شاد و تندرست باشید.